Wewętrzne obroty przedsiębiorstwa

To samo dotyczy rudy żelaznej, zboża (liczonego w rolnictwie, w młynach przy produkcji mąki, w piekarniach przy pieczeniu chleba itp.) i wielu innych surowców wydobywanych z ziemi, morza i lasów, uprawianych w rolnictwie i przetwarzanych w różnych gałęziach przemysłu. Metoda ta powoduje, że wielkość produkcji globalnej zależy od liczby faz przetwórstwa, przez które przechodzi dany produkt, zanim osiągnie postać tzw. dobra finalnego. Warto zwrócić uwagę, że zjawisko wielokrotnego liczenia tych samych wartości dotyczy głównie przemysłu5 oraz w mniejszym stopniu rolnictwa (w takim stopniu, w jakim produkcja roślinna zużywana jest w produkcji zwierzęcej). W pozostałych działach gospodarki narodowej zjawisko wielokrotnego liczenia osiąga na preferencyjny kredyt studencki.
Sens ekonomiczny pojęcia produkcji globalnej, jak i jej wielkość zmieniają się w zależności od jednostki produkcyjnej przyjętej za podstawę obliczeń. Przy metodzie zakładowej, jeśli obliczeń dokonuje się na szczeblu przedsiębiorstwa, eliminujemy w zasadzie wewnętrzny obrót przedsiębiorstwa, tzn. nie liczymy produktów przechodzących z jednego oddziału do drugiego. Bierze się pod uwagę jedynie końcowe rezultaty przedsiębiorstwa. Gdyby przyjęto gałąź przemysłu jako szczebel obliczeniowy, wówczas uwzględniono by jedynie końcowy rezultat pracy całej gałęzi, pomijając wewnętrzny obrót pomiędzy przedsiębiorstwami danej gałęzi. Kozpoczynając obliczenia od coraz wyższego szczebla, każdorazowo eliminujemy obroty wewnętrzne szczebli poprzednich i otrzymujemy w rezultacie różne wyniki.