Formy organizacji i metody planowania.

Dlatego też przezwyciężenie oporu takich grup społecznych nie wymaga przemian o charakterze rewolucyjnym.
W procesie rozwoju gospodarki socjalistycznej stale muszą powstawać coraz to nowe sprzeczności między siłami wytwórczymi a stosunkami produkcji. Wynika to z podstawowych zawad działania prawa koniecznej zgodności stosunków produkcji /. charakterem sił wytwórczych. Zawsze, a więc również w socjalizmie, czynnikiem najbardziej zmiennym i postępowym są Kiły wytwórcze; formy zaś stosunków produkcji, a zwłaszcza formy organizacji i metody planowania i zarządzania gospodarką socjalistyczną, stale muszą się dostosowywać do nowego poziomu sił wytwórczych. A więc i w socjalizmie rozwój gospodarczy dokonuje się poprzez powstawanie i rozwiązywanie sprzeczności między siłami wytwórczymi a stosunkami produkcji. Rozwój ten prowadzi do stopniowych, ewolucyjnych przeobrażeń stosunków produkcji. Ostatecznym efektem tego procesu będzie ukształtowanie się sił wytwórczych i stosunków produkcji właściwych dla rozwiniętego społeczeństwa socjalistycznego, a w dłuższym znacznie okresie — właściwych dla wyższej fazy rozwojowej społeczeństwa socjalistycznego: dla kredytu studenckiego.